Aktualności

Maja patrzyła, jak Szymon wyciąga rękę w stronę Wyroczni, a następnie wpada w trans, jakby pochwycony przez bogactwo szeptanych głosów, z których każdy mówił swoją najświętszą prawdę.

Czekała cierpliwie przez minutę, a potem, jakby poza własną wolą, wyciągnęła rękę. W zwolnionym tempie, bez świadomości czy zgody Mai, jej lewa dłoń chwyciła lewe ramię Szymona, tuż nad łokciem.

Gdy tylko to zrobiła, poczuła jak przepływa przez nią prąd elektryczny, a jej oczy nagle się zamknęły.

Zobaczyła światło, które zbliżało się do niej jak kometa. Wiedziała, że się na niej rozbije, więc przygotowała się na uderzenie, lecz światło okazało się być łagodne, i zamiast zderzenia poczuła jego amortyzowany przepływ przez jej ciało.

Wraz z tym jak wypełniło ją to światło, poczuła jak każda komórka jej ciała stała się nakarmiona i odświeżona. Miała wrażenie, że osuwa się w słodycz, w objęcia nieznanego terenu, który jednocześnie przekazywał wiadomość o nadziei.

"Witaj Maju," powiedziała Wyrocznia. "Wezwałam cię."

 

• Biblioteka WM / Część 11  Strona: 42 lub Zakładka: Rozdział 52 - Fragment 2
  
• Wersja w pdf

 

 

 

Maja spojrzała na szczyt głównego monolitu, zastanawiając się ile metrów może mieć cała konstrukcja.

Wokół drzew i monolitów Wyroczni rozpościerała się gęsta mgła, która z jednej strony rozpraszała skąpe światło księżyca i gwiazd, lecz z drugiej zapewniała niewielki, ale chociaż stabilny blask temu opustoszałemu miejscu.

"Dlaczego są, aż trzy kamienie?"

 

• Biblioteka WM / Część 11  Strona: 32 lub Zakładka: Rozdział 52 - Fragment 1
  
• Wersja w pdf

 

 

• lustracje do Rozdziału 51    // Biblioteka WM / Galerie / Galeria Ilustracji 2
  
• Wizytówki Nowych Postaci   // Biblioteka WM / Postacie
  
  

 

 

• Biblioteka WM / Część 11  Strona: 14 lub Zakładka: Rozdział 51 - Fragment 3
  
  
• Wersja w pdf

 

 

Miał zaledwie pięć, może sześć lat, ale Kamil rozpoznał siebie, choć nigdy nie widział żadnych zdjęć ze swojego dzieciństwa.

Dostrzegł coś znajomego we włosach jak i w sposobie poruszania się postaci. Chłopiec biegł przez pole wysokiej trawy.

Był tu tylko on i rozpościerający się nad nim mrok nocnego, pełnego gwiazd nieba.

 

• Biblioteka WM / Część 11  Strona: 10 lub Zakładka: Rozdział 51 - Fragment 2
  
• Galeria Aktualności   // Biblioteka WM / Galerie / Galeria Aktualności
  
  
• Wersja w pdf

 

 

Kamil otworzył oczy nieświadomy, że to co czuje to woda kapiąca mu na twarz. Szare światło poranka skąpało jego wzrok muśnięciem rozmazanych gałęzi. Gdy tylko się ocknął, w całym ciele poczuł ból, a w kruchych wyrwach jego osobowości rozpoczął się przyśpieszony proces rozkwitu sektorów pamięci.

 

• Biblioteka WM / Część 11  Strona: 3 lub Zakładka: Rozdział 51 - Fragment 1
  
• Wersja w pdf

 

 

Szunal wszedł do gabinetu Najwyższego Wtajemniczonego z niezbyt dobrym przeczuciem. Karnomen poprosił go o odwiedzenie miejsca, w którym znajdowała się Wyrocznia i przygotowanie wszystkiego na spotkanie rotacyjne z Lewernonem.

Wyprawa ta, jak to często bywało, miała swoje tajemnicze punkty zwrotne, dlatego Szunal nie mógł się doczekać, aby podzielić się najnowszymi informacjami z Karnomenem i Toremem, którzy czekali na jego raport.

 

• Biblioteka WM / Część 10  Strona: 85 lub Zakładka: Rozdział 50
  
• Wizytówka Szunala   // Biblioteka WM / Postacie
  
  
• Wersja w pdf