Utwór ten zadaje ważne pytania, które może sobie zadać zarówno ludzkość jak i każdy z nas osobiście. Pytania te są na tyle otwarte, iż pozostawiają sporą przestrzeń interpretacyjną co do kontekstu. Dlatego podzielę się tu moimi osobistymi odczuciami i skojarzeniami jakie pojawiają się mi podczas słuchania utworu.

Mamy tu kontrastowe zestawienie: brutalnych reguł świata dwoistości oraz wydawałoby się pełnych nadziei obietnic, którymi karmi się każdego z nas podczas dorastania. Z jednej strony mówi się: "możesz być kim chcesz", a z drugiej strony wielu ludzi nie wyraża tego co czuje, lecz żyje tak, aby zachować twarz. Tak, aby nie wypaść z dopuszczalnego zakresu bycia postrzeganym jako ktoś spoko/życiowy/normalny. Z jednej strony mówi się: "trzymaj się prawdy, a będziesz mógł zmienić świat", a z drugiej strony świat obłożony jest tak wieloma warstwami blokad nie do przeskoczenia, że typowy prosty człowiek o szczerych intencjach właściwie niewiele może zrobić chcąc realnie coś poprawić na świecie.

Współcześnie trendy jest znać się na żartach, lubić pożartować. Radość naturalna, spontaniczna, nie sprawiająca nikomu przykrości jest czymś wspaniałym, lecz niestety często też żarty bywają puste i są tylko zasłoną dymną, aby zakryć ból odczuwany przez żartującego. Pragnie on w ten sposób zachować twarz.

Słowa są narzędziem, możemy używać ich do wspierania, rozwiązywania sporów, albo do skłócania, ranienia innych. Wybór należy do nas. Na poziomie kwantowym (czyli u podstawy materii, którą jest nasze ciało) wszyscy jesteśmy połączeni i stanowimy jedno. Jednak jeśli poddamy się programowi społecznemu i zaczniemy wkręcać się w dramy, rywalizację, w poczucie wyższości i odrębności od innych, to wraz z grą tych sztucznych ról, wytwarzamy w myślach mur oddzielenia, który powoduje tylko oddalanie nas od tego kim jesteśmy.

Słowa refrenu są takim pytaniem człowieka, który funkcjonując w świecie dwoistości, zaczął zauważać że coś tu jest nie tak. Pyta on samego siebie, w jakim kierunku teraz najlepiej iść, aby odnaleźć jakiś głębszy sens życia. Zdaje sobie sprawę, że rozwiązania głównego nurtu niezbyt pomagają w odkryciu głębszego sensu, więc pozostaje chyba gnanie pod prąd, wyruszenie w pionierską podróż badawczą samego siebie. Kiedy brak ścieżek, postaw i kierunku podróży, może włączyć się zagubienie/leń/rezygnacja, wielu więc jest testowanych opcją poddania się.

W pewnym sensie, przyszłość obecnie jest zakryta mgłą. Kiedy ktoś budzi się do chęci odkrycia głębszego sensu, ma przed sobą zadanie wzniesienia się ponad grube warstwy beznadziei i iluzji serwowanych przez otaczającą rzeczywistość. Nie chodzi o odcięcie się od tego, ale o umiejętność spojrzenia ponad to wszystko i dostrzeżenie alternatywnych, korzystniejszych rozwiązań. Sceny w utworze pokazują jak para wchodzi do opuszczonego budynku, w którym widzi dzieci oglądające na ekranie obrazy zniszczonego wojną miasta, prawdopodobnie ich domu.

Powyższe słowa mają zastosowanie w różnych sytuacjach. Wielu z nas zmaga się na co dzień ze zdrowiem, finansami, brakiem czasu, brakiem dostępu do czegoś itp. A co jeśli wyobrazić sobie teoretyczną sytuację, w której zapanował prawdziwy pokój na Ziemi, każdy odzyskał idealne zdrowie, wszyscy mają nielimitowany dostęp do rzeczy materialnych i każdy ma mnóstwo wolnego czasu. Słowa utworu nadal mają wówczas zastosowanie, gdyż nadal to od nas samych będzie zależało jak wykorzystamy wolny czas, czy będziemy chcieli odnaleźć jakiś głębszy sens życia, jak się do tego zabierzmy, czy w naszych decyzjach będzie brał tylko rozum, czy wsłuchiwać się też będziemy w głębsze obszary własnego serca?...

Aby oglądać z polskimi napisami, upewnij się że po włączeniu filmu przycisk CC  jest aktywny (biały)