26.11.2020
Inteligencja Społeczna i Emocjonalna
Osoby, które czytały prace WingMakers i Lyricusa zdają sobie sprawę, iż ma miejsce rozróżnienie pomiędzy - opartą na umyśle - wiedzą o inteligencji społecznej, a - opartym na sercu - wglądem inteligencji emocjonalnej. Zarówno ta wiedza jak i wgląd, to wyjątkowe środowiska, z poziomu których możesz działać i wyrażać swoją osobę.
Umysł otrzymuje impresje o tym, jak działa świat. Impresje te czasami nazywa się programowaniem albo warunkowaniem społecznym. Umysł ulega programowaniu przez różne źródła - niektóre są wyraźne i jawne, jak szkoła i rodzina, a niektóre są mniej oczywiste, jak predyspozycje genetyczne lub programowanie przez media.
Wgląd serca to umiejętność intuicyjna wykorzystująca moc emocji, aby przenieść doświadczenie oraz sytuacje na poziom głębszej i obszerniejszej perspektywy, tworząc tym samym klimat do ujrzenia bardziej zintegrowanego i harmonijnego oglądu sytuacji. Jak wszyscy wiemy, łatwo jest stracić poczucie harmonii i stabilności w stresujących chwilach. Wgląd serca wspiera naszą wrodzoną umiejętność do resetowania się i przechodzenia przez trudne sytuacje, z poczuciem celu i opanowania.
W ten sposób, wiedza z głowy pomaga nam poruszać się po porządku społecznym i odnosić w nim sukcesy, podczas gdy wgląd serca pomaga nam poruszać się po porządku emocjonalnym oraz resetować i przywracać równowagę niezrównoważonym sytuacjom i negatywnym emocjom. Tak wygląda rola wiedzy umysłu oraz wglądu serca.
Inteligencja Społeczna - Czyli Rzeczywistość Uzgodniona
Poziomem nadrzędnym dla umysłu i serca jest świadomość nieskończoności. W materiałach WingMakers jest to określane jako świadomość Suwereno-Integralności - czyli taka świadomość, która jest jednocześnie połączona z (1) Ziemią i nieskończonością (JA JESTEM) oraz z (2) całością życia (MY JESTEŚMY). Stan ten zastępuje umysł i serce - w tym sensie, że zawiera on już w sobie zarówno serce jak i umysł.
Umysł do komunikacji używa słów, obrazów i liczb. Serce używa uczuć i empatii. Nasza świadomość używa zachowań. Zrozumienie tego jest bardzo ważne - o ile nie kluczowe - ponieważ tym, który nadzoruje nasze stany mentalne i emocjonalne, jest nasza świadomość. Świadomość jest większą kulą, która zawiera w sobie mniejsze kule umysłu i serca. W ten sposób, świadomość jest tą częścią nas, która jest nieskończona i nieograniczona. Nie zawiera się ona w tkance mózgowej, w komórkach ciała, ani nawet w energii emocjonalnej serca. Tym niemniej, jest ona zindywidualizowana jako nasza osobista świadomość.
Świadomość Suwereno-Integralności identyfikuje się z tą wersją osoby, która rozumiana jest jako jednostka, oraz z kolektywną wersją osoby rozumianą jako wszyscy. Odnosząc się do nas w kontekście jednostki, dyryguje/administruje ona nami - częściami nas. Jest ona jednoczącym sznurkiem, na który nawlekane są nasze różne „części” jak umysł, emocje i ciało. Gdy umysł wypowiada słowa, a serce wyraża uczucia, to świadomość wyraża swoją obecność poprzez zachowania.
Pojawia się zatem pytanie: skoro nasza wyższa jaźń używa zachowań, aby wyrazić siebie, to dlaczego jest tak wiele dysfunkcyjnych zachowań na świecie?
Umysł - dostosowany do inteligencji społecznej - przywłaszczył sobie ludzkie ciało. Umysł powstrzymuje ciało przed otrzymywaniem wskazówek od wyższej jaźni. Przejawianie zachowań jest rzeczą fizyczną (wymagane jest do tego ciało). Nie możemy wyrażać naszej wyższej jaźni poprzez zachowania, jeśli naszym ciałem rządzi umysł lub ego. Na tym właśnie polega część programowania społecznego: skup się na inteligencji społecznej - na nagrodach w postaci przepychu, sukcesu, wpływów, władzy, niezależności, czy nawet na tym że udaje się jakoś przetrwać - a świadomość jaźni nieskończoności, jako coś niematerialnego, można zepchnąć na boczny tor.
Fakt zaćmienia wyższej jaźni przez umysł i ego to dobrze strzeżona tajemnica rzeczywistości uzgodnionej. Powiedziano nam, że istota nieskończoności jest mitem, którego nie da się udowodnić, że jest wyobrażoną abstrakcją, jedynie pobożnym życzeniem w umysłach i sercach naiwnych. Albo w przypadkach, kiedy dopuszcza się branie pod uwagę abstrakcji, okleja się ją alegorycznymi tapetami takimi jak cherubiny i anioły.
Inteligencja społeczna dominuje w naszym świecie. Inteligencja emocjonalna coraz bardziej rozwija się. Mądrość behawioralna, póki co o niemowlęcym zasięgu na Ziemi, cichutko komponuje nową ludzką świadomość.
Całościowy Proces Podróży
Pomysł, że wyższa świadomość może kierować naszymi zachowaniami synchronizując ciało, serce i umysł jako zespół ekspresji, może wydawać się nieistotny w świecie, w którym ludzie chcą łatwej władzy, kontroli, pieniędzy i sławy/fejmu. Jednakże ten program działający na społeczeństwie jest w trakcie destrukcji. Wyobraź sobie duży budynek, który jest burzony za pomocą materiałów wybuchowych, a ty możesz oglądać jego implozję w tempie jednej klatki dziennie. Każda inna część twojego życia toczyłaby się w normalnym tempie, jedynie program działający na społeczeństwie, który karmił ciebie od urodzenia, byłby niszczony w bardzo zwolnionym tempie - tak, iż prawie tego nie zauważyłeś.
Tak właśnie się dzieje. Program zainstalowany na społeczeństwie musi zostać zniszczony, aby ludzie aktywowali się do prawdziwego docenienia swojej jaźni nieskończoności. Ten wewnętrzny dyrygent w tobie może aranżować ciało, serce i umysł jako narzędzia ekspresji. Tak jak artysta, który potrafi stworzyć inspirujące dzieło sztuki, tak ty możesz tworzyć inspirujące zachowania oparte na przebaczeniu, wdzięczności, dzielności, współodczuwaniu, zrozumieniu i dzielności.
Interesującą rzeczą w mądrości behawioralnej jest to, że pojawia się ona w naszym wnętrzu i nigdzie indziej. Powstaje jako kreacja naszej jaźni nieskończoności, gdy ta wyraża jedność i równość. Zachowania wyrażane są autentycznie tylko wtedy, gdy nasz umysł, serce i ciało są częścią tej jedności i równości. Tak też wygląda nowy „budynek”, który powstanie na gruzach inteligencji społecznej.
Mądrość behawioralna to nasz przyszły dom. Działania pionierskie rozpoczęły się. Zakotwiczamy ją tutaj na Ziemi w naszych ciałach, sercach i umysłach. Urzeczywistniamy ten rodzaj synchronizacji bez dodawania do tego fanfar i pompy. Wybaczamy niedociągnięcia, rozumiejąc, że są one częścią całościowego procesu podróży wspierającej naszą jaźń nieskończoności. Wytrwale angażujemy się w realizację naszego celu.
Zaangażowanie to silnik.
Praktykowanie mądrości behawioralnej to paliwo.